Vandaag, 3 oktober 2012, treedt de Filipijnse Cybercrime Prevention Act in. Hoewel er inderdaad grote vraag was naar wetgeving om cybercriminaliteit aan te pakken is de akte controversieel omwille van een veelvoud aan bepalingen. Welke online bronnen overdrijven? En wat zijn de feiten?
Smaad
Eén van de meest ingrijpende bepalingen van de akte bestaat uit het verregaand criminaliseren van online “beledigingen”. De wet bouwt verder op de draconische Libel law en maakt het mogelijk om bijvoorbeeld een journalist tot 6 jaar gevangenis te veroordelen voor het ‘besmetten van de eer van overleden personen’. In België bestaat hiervoor trouwens ook de mogelijkheid open tot 1 jaar gevangenisstraf (art. 444 Strafwet e.v.). Of de vrijheid van meningsuiting door een staat beperkt zou moeten worden is nog steeds een internationaal brandend onderwerp. Velen, waaronder ik, zijn immers van mening dat er inderdaad een beperking van vrijheid van meningsuiting bestaat, namelijk de grens waar men een ander zijn persoonsrechten overschrijdt. Deze rechten kunnen volgens ons effectief genoeg afgedwongen worden met burgerlijke oplossingen, vooral door een vordering tot staking en schadevergoeding.
De vaagheid van de bepaling is zo ruim dat, volgens vele online bronnen, ook een simpele ‘Facebook like’ of een ‘Retweet’ zou kunnen leiden tot strafbaarheid. Dit shockerend nieuwsfeit verschijnt wel leuk in een titel, maar is eigenlijk niks nieuw onder de zon. Zo is er zelfs in 2011 een Britse vrouw gearresteerd voor het porren op Facebook. De sensatie vindt grond in het feit dat het in de oude Libel Law het nog onduidelijk was of online uitdrukkingen in de Filipijnen als openbare uitdrukking gelden.
Ook interessant is dat de Filipijnse senator Vicente Sotto III beschuldigd wordt van het voorzien in de bepaling over online smaad wegens persoonlijke redenen. Hij werd immers vorig jaar het doelwit van de ‘#sinotto hashtag’ en ‘memes‘ omdat hij blijkbaar een deel van een speech van Kennedy plagieerde. De tweets waren onschuldig van aard en volgde vooral de lijn “Luke. Ako tatay mo. – Darth Sotto”, dat u ondanks het Filipijns wel zal begrijpen.
De senator komt sinds enkele uren erg verrassend uit de hoek met statements om de criminalisatie van smaad in het algemeen af te schaffen. Hij beloofde daarvoor binnen enkele dagen een voorstel uit te schrijven. Voor mij klinken deze uitspraken eerder sarcastisch en bitter, maar The Inquiror lijkt ze serieus te nemen.
Laten we er ten laatste geen twijfel over bestaan dat de mogelijk dramatische gevolgen in de handen liggen van de uitvoerende (en rechterlijke) macht. Het vrijheidsklimaat (gevoel van onderdrukking / censuur) in de Filipijnen is uiteraard niet hetzelfde als dat in België, Europa of zelfs de Verenigde Staten. De aanpak in de nabije toekomst zal doen blijken of men werkelijk aan online censuur wil doen, of simpelweg de (risicovolle) mogelijkheid wil voorzien voor een strafrechtelijke sanctie, in aanvulling op een burgerlijke eis tot schadevergoeding voor smaad, laster en belediging.
Porno & Cyberseks
Cyberseks zou nu ook onder de strafbare handelingen vallen van de nieuwe cybercrime wet. Onder ‘cyberseks’ verstaat de akte “the willful engagement, maintenance, control, or operation, directly or indirectly, of any lascivious exhibition of sexual organs or sexual activity, with the aid of a computer system, for favor or consideration.”
En alweer zijn er enkele online bronnen die voor ruwe sensatie kiezen en de meest verregaande mogelijke uitvoering als titel kiezen. (bijvoorbeeld Sourcefed, Geekosystem). Je kan de bepaling immers zo lezen dat het meer dan cyberseks alleen kan omvatten. Cyberseks zou immers strikter omschreven kunnen worden als het wederzijds doorsturen van pornografische beelden van de eigen persoon. Waarschijnlijk is de vaagheid in de wet echter behouden zodat ook online live webcam shows hieronder kunnen vallen, aangezien dit aanleunt bij een vorm prostitutie en de Filipijnse overheid daar erg streng tegen op wenst te treden.
Strafverzwaring door gebruik van ICT
De wet voorziet ook in een algemene verzwaringsclausule voor criminele feiten die door informatica en computer technologie beholpen werden. Feiten met een maximum gevangenisstraf van 6 jaar wordt zo naar een hogere strafschaal gebracht en kan tot 12 jaar opleveren. Deze bepaling kenmerkt het karakter van de wet en doet uitschijnen dat de Filipijnse politiek wel eens minder effectieve controle zou hebben over de online media dan over de traditionele geschreven nieuwsbronnen.
Besluit.
De strafbaarstelling van smaad is in mijn ogen betreurbaar, maar een uitbreiding naar een burgerlijke procedure voor schadevergoeding wegens online smaad lijkt mij wel gepast. Dat cyberseks verboden wordt moet gezien worden in de brede visie van de oorlog tegen de prostitutie door de Filipijnse overheid. De cybercrime wet bevat echter ook enkele broodnodige bepalingen betreffende ernstige onderwerpen zoals hacking, identiteitsdiefstal, kinderpornografie, fraude, online vervalsing, commerciële spam, scamming, … Treurig genoeg, legt het meeste nieuws vandaag vooral de focus bij de negatieve kanten van de wetgeving.
Update: Ontevreden hackers legden de overheidswebsites reeds plat sinds deze middag.
Hoofdbron: Mashables, Interaksyon,
Deze juridische bijdrage werd geschreven door juridisch redacteur Bert Nijs, redacteur voor deJuristen.
